De oude stad: Ayutthaya

Net de sterren bekeken vanuit het zwembad tijdens een 'night swim'. José heeft opnieuw een geweldig hotel uitgezocht: iudia. Een prachtig Boutique hotel in Thaise stijl. Iedere kamer heeft een andere inrichting, de ene nog mooier dan de andere. Paul en Nanette hebben een kamer met een enorm schuin puntdak in oosterse stijl. Toine en José hebben zelfs een buitendouche. Buiten is een mooi zwembad in een sfeervolle tuin waarbij je uitkijkt op de rivier en op de oude stad. De reis hier naar toe duurde iets langer dan verwacht. Eerst namen we hartelijk afscheid van ons vorige hotel, van Eveline en haar man. We hebben het er heerlijk gehad. We zullen ook onze waakhond voor de deur missen, dat was zo'n schatje en liep iedere avond voor ons uit naar de huisjes. Daarna stapten we weer in ons busje. Later op de middag kwamen we aan in Ayuttaya. Chao kon het hotel eerst niet vinden en reed ons al bij een ander hotel voor. José zei nog dat het een klein hotel was. Chao's antwoord was; maybe big. Na een paar keer vragen kwam het goed en waren we in ons mooie hotel voor 1 nacht. Einde van de middag hebben we een boottocht rond de oude stad gemaakt en bekeken we een nieuwe tempel (vol goud en kitsch versiering) en de mooie restanten van de vroegere stad. Ayutthaya was vroeger de hoofdstad. De naam betekent 'de ongenaakbare' en moest niet in te nemen zijn. Dat is niet waar gebleken. Er is veel vernield in de oorlog. De gevolgen van de overstroming waren hier volop te zien. Op muren en huizen zag je hoe hoog het water heeft gestaan. Heel hoog! Onze schipper zei: Ayutthaya in the water. Daarna met twee tuk tuks (Paul moest op een kussen op de grond zitten met zijn benen achter er uit) naar Tony's place. Een echt back packers restaurant voor hamburgers en friet. Ook een keer heel lekker. We eindigden op de night market. Een echt Thais marktje waar je bijvoorbeeld gebakken maden en krekels, hanepoten, kikkers en complete gebakken eenden kunt krijgen. Om tot slot in het zwembad te duiken. De foto's volgen snel. Tot blogs

Hard werken op de Olifantenopvang

Als eerste: allemaal heel hartelijk bedankt voor de lieve, leuke en mooie reacties die we van jullie krijgen. Heel fijn om te lezen! Op weg naar Elephant World vroegen we ons even af of onze chauffeur ons wel naar het goede adres zou brengen. Hij zei dat hij wist waar hij moest zijn. Na twee keer vragen, reed hij goed en traden we de Olifantenopvang binnen. Deze opvang staat onder andere onder leiding van een Nederlandse vrouw: Agnes. Zij vangt hier mishandelde, uitgebuite, en misbruikte olifanten op (soms zonder tanden of blind). Met behulp vrijwilligers en thaise Mahut (olifanten cowboy) krijgen ze eten, worden ze gewassen en worden hun wonden verzorgd. Het werd een onvergetelijke belevenis. We begonnen met het voeren van de olifanten. Daarna liepen we met ze naar de rivier Kwai waar de olifanten een modderbad namen. De jongens hielpen mee om de olifanten in te smeren. Vervolgens werden we aan het werk gezet: fruit wassen, fruit in kleine stukjes snijden, rijst koken met de kleine stukjes fuit en de boel weer opruimen. Ondertussen kregen we volop uitleg over de opvang en de verschillende olifanten. Bij één olifant schrok Agnes. Bij de poten van de olifant lag een slang. Gelukkig had de olifant de kop van de groene slang er af getrapt. Het lijk van de slang werd door de jongens daarna gebruikt om ons te laten schrikken. Op naar de lunch keken we in het dorpje waar de Mahut wonen. Kleine huisjes op palen met overal honden, katten, konijnen enz. Armoedig maar beter dan wat we soms in Bangkok zagen. Na de thaise lunch gingen de mannen en jongens het oerwoud in om bananenbomen om te hakken en in een vrachtwagen te sjouwen. Dit is eten voor de olifanten. De mannen gingen er naar toe achter op een open pick up, dat zou in Nederland nooit kunnen. José en Nanette gingen ondertussen bananenplanten scheuten in zakjes met zand planten. Zodat er straks weer genoeg bananenbladeren zijn voor de olifanten. Poeh, het was wel heel warm voor dit werk, maar het was voor het goede doel. En vele handen maken licht werk. Het was ook erg gezellig met alle andere Nederlandse, Belgische en Duitse bezoekers. We waren blij dat we de rijstballen voor de olifanten konden gaan maken. Dat is net gehaktballen maken met vezels als paneermeel. Die ballen zijn voor de tandeloze olifanten. De jongens en andere kinderen voerden daarna de olifanten. Vol verwachting gingen we daarna naar het klapstuk van de dag. Het badderen van de olifanten waarbij je op de rug van de olifanten de rivier in mag. De jongens en José stapten op de olifanten en gingen de rivier in voor een heerlijk bad. José werd opnieuw aan het werk gezet en moest de olifantenkop scrubben. De olifant van Thomas en Luc was heel speels en gooide onze mannen er keer op keer af. De Mahut hielp daar ook een handje aan mee. Vonden we toch wel eng als die twee koppies onder gingen. Maar ze vonden het geweldig! Luc mocht daarna nog op een klein olifantje dat al net zo speels was. Kijk maar naar de mooie foto's! Heel erg moe en vies gingen we naar ons hotel terug voor een lekkere duik in het zwembad. Bij het avondeten zagen we verschillende bezoekers van de opvang weer terug. Dat was grappig. Morgen een reisdag. Dan gaan we naar Ayuttaya, de stad van de tempels. Tot blogs.

Zwemmen in de Erawan watervallen

Vandaag gingen we de watervallen van Erawan ontdekken. Heel anders dan de Europese watervallen bleken de Erawan watervallen een serie kleine watervallen die in de prachtigste lagunen eindigen. Zo mooi. De jongens stortten zich meteen in het eerste meertje. Daar ontdekten ze gelijk dat ook hier de sabbelvisjes zitten. Die hingen gelijk aan hun tenen. Voor de jongens was het een grote ontdekkingstocht. Ze klommen de watervallen gewoon omhoog. Ook wij volwassenen waagden zich in het water bij de waterval. Heerlijk, helder, koud water waar je overal sabbelvissen ziet zwemmen. Ook hele grote! Hoe zouden die sabbelen? De kleine voelden we ook al heel goed. Bij één lagune was er een natuurlijke glijbaan. Daar moesten de jongens natuurlijk van af. Om vervolgens weer verder te klauteren tegen het water in. We klommen steeds verder omhoog langs rotsen, boomwortels en gladde modder. Dat viel niet mee op slippers. We zijn helemaal tot het zevende niveau gegaan! Zelfs onze chauffeur was daar verbaasd over. Het was het waard. Bovenaan was een prachtig meertje met witte rotsen. Op de weg terug werd het steeds warmer. Het was ook de eerste dag zonder een wolkje. De jongens ontdekten twee grote krabben in een meertje. Beneden waren er veel apen. Die aasden op het eten dat mensen meenamen (dat mocht ook niet mee). Een tasje bananen werd snel door een aap mee de boom in genomen. Overal waar je in de bomen keek, zag je apen zitten en door de bomen lopen. We zitten nu weer te eten. Er zitten hier veel salamanders op de muur. De jongens vinden het een leuk spelletje om met een laserlampje in de buurt van de salamander te schijnen. De salamanders rennen er dan achteraan. Net katten achter een balletje. De eerste week zit er alweer op. We verbazen ons over de grote hoeveelheid indrukken die we hebben opgedaan. En verheugen ons op de komende weken. Nu morgen nog onze chauffeur zover krijgen dat hij ons naar het goede olifantenkamp brengt. We gaan helpen met het verzorgen van mishandelde olifanten. Tot blogs

Op zoek naar de bridge on the river Kwai

Vanochtend startten we met een heerlijk ontbijt van een uitgebreide kaart. Uitsmijters, scrumbled eggs en verse yoghurt met fruit en toast en croissants. Met uitzicht op de rivier! Daarna haalde onze chaeffeur on op om naar de hellfire pass te gaan. In het meseum kregen we per headset in het Nederlands uitleg over de gruwelijkheden die de krijgsgevangenen en aziatische werkers moesten ondergaan om de spoorlijn van Birma naar Thailand aan te leggen voor de Japanners. Daarna startte de wandeltocht door de pass die de mannen met blote handen en bamboe gereedschap hebben uitgehakt. Tijdens de tocht hoorden we een indrukwekkend verhaal met quotes van mannen die het mee hebben gemaakt. We waren niet goed voorbereid en liepen op slippers e.d. Maar toen we hoorden dat de gevangenen daar op blote voeten liepen, wilden wij zeker niet meer zeuren. We waren er allemaal stil van. Ook de jongens waren onder de indruk en besften heel goed wat een ellende daar heeft plaatsgevonden aan ziektes, martelingen, uithongering en uitputting. Chao reed ons daarna naar een deel van de spoorlijn met een grot met Boeddha. Beneden in de rivier lag een groot houten vlot. De jongens konden niet wachten om er op te gaan. Tja, dat viel niet mee. Het vlot dreef steeds weg van de kade. Als eerste sprong Thomas op het vlot. Jasper en Mika volgden met veel moeite. Groter probleem was daarna om van het vlot af te komen. De vaarbomen waren weg. Gelukkig waren Jasper en Mika zo slim om het vlot aan de touwen naar de kade te trekken. Opluchting bij ons ouders boven op de berg. We zagen er al één in het water tuimelen. Onze tocht werd langer dan verwacht. Chao raakte de weg kwijt. Na drie keer vragen kwam hij weer op het goede pad en reden we naar de bridge over the river Kwai. Beetje teleurstellend: nogal commercieel. We zijn er toch even opgelopen en tot onze grote verrassing reed er even later een trein over. Toeristen moesten maar even opzij gaan staan. Veiligheid? Hoezo? We eindigden in het zwembad bij ons hotel. Er waren nieuwe gasten. Eén kwam ons erg bekend voor. Het bleek Pieter Vink, de scheidsrechter.

Ons paradijsje aan de rivier Kwai

Vandaag werden we door onze chauffeur Chao opgehaald in Bangkok. Voor de laatste keer langs de rivier gewandeld en veel Thai zien ochtendgymnastieken. Even wist Chao niet waar hij naar toe moest maar het kwam goed (wel even benauwde momenten op de achterbank.). Chao bracht ons eerst naar de floating market. Opnieuw met een bootje op pad. De verkopers aan de kant verkopen vooral toeristen souvenirs. Daarom proberen we vooral Thai's eten en drinken. Kokosnoot, mango en een soort kroepoek. Wel even wennen! Heel eerlijk: de kokosmelk is in de rivier gegoten, brrrrr. Diverse verkopers proberen fluitjes te verkopen. Thomas begint op zijn handen terug te fluiten. En al snel fluiten de andere jongens mee. De Thai kunnen er om lachen. Daarna brengt Chao ons naar een paradijsje: oriental kwai resort. Met prachtige eigen huisjes in een prachtig park aan de rivier kwai. Check de foto's hoe mooi het hier is. De huisjes zijn zo mooi. Zoals je kent van de sauna. Voor de jongens zijn er zelfs stapels dvd's. Ook nederlands, want Evelien, de eigenaresse, is nederlands. We hebben al diverse dieren gespot. Gaan nu eten. Dus we gaan stoppen. Tot blogs.

Dwars door Chinatown

Alweer de laatate dag in Bangkok. Gisterenavond met zijn allen Pad Thai op bij een heel leuk restaurant (naast een nep watervalletje). De Pad Thai was heerlijk. We kregen als verrassing een drie gangen menu. We hadden voor de jongens voor de zekerheid ook twee porties friet besteld. Dat had onze serveerster niet helemaal begrepen. We kregen de friet als dessert. Ging er toch goed in. Daarna hebben de jongens hun voeten verwend in een vissenbadje. Als je heel stil zit, sabbelen de visjes dode velletjes van je voeten en benen. Voor Mika viel het niet mee om stil te zitten. De vissen snelden iedere keer bij hem weg, Thomas had een hele goede avond. Na een geweldige onderhandeling van de jongens ging hij er met een 'beats' van door. Vanochtend heel vroeg opgestaan. Om 07.00 uur werden we verwacht voor een fietstocht door Bangkok. Dat was geweldig. We kwamen op plekjes die we anders nooit gevonden hadden. Onze gids was een lief chinees meisje dat heel goed Engels sprak. Met zijn achten op een fiets met mandje! Dwars door chinatown. We waanden ons in een indiana jones film. Chinatown is niet te beschrijven. We doen toch een poging: kleine donkere steegjes die eindeloos door kronkelen met manden dode eenden, een varken dat ze staan te slachten, vreemde soepen die koken, de meeste vreemde geuren, leuke chinese kindjes die je begroeten en later ook een groente/fruit en bloemenmarkt. Eekhoorn aan een ketting, pratende vogels en overal honden en katten.Het was heel bijzonder. Daarna de fietsen op de boot en naar de westzijde gevaren waar we door de natuur fietsten op een betonnen fietspad op palen. Met om ons heen palmbomen en mandarijnbladbomen. Ook bezochten we een Chinese tempel. We weten nu waarom de kleuren rood en goud favoriet zijn bij Chinezen. Rood staat voor geluk en goud voor geld. Bij een locale markt hielden we pauze en voerden de vissen voor 'geluk'. We kregen Thaise hapjes als sticky rice en gebakken banaan. In de rivier zagen we ook veel varanen of leguanen. 's middags per tuk tuk naar het enorme warenhuis MKB. Gigantisch, zo veel winkels. Wel zeven verdiepingen hoog. De mannen gingen los op horloges, Luc op een 'beats' (door Mika onderhandeld), Jasper op voetbalshirts, Mika op een laserpen en Thomas op alles van Armani. En José kocht oorbellen. We konden er niet genoeg van krijgen. Met de tuk tuk terug naar ons hotel. Dat werd een dollemansrit. De tuk tuks scheuren door de stad, overal tussen door, tegen de richting in enz. Een achtbaan is er niets bij. Zo waren we wel mooi op tijd om de koning van Thailand te zien die per boot langs ons hotel kwam. We mochten niet op het dak naar het zwembad uit veiligheidsoverweging. We keken vanaf het terras en zwaaiden met Thaise vlaggetjes. Het was voor de Thai heel speciaal. De obers waren nerveus en er waren veel militairen. Binnen drie minuten was hij voorbij gevaren. Maar: wij hebben hem live gezien! Nu op naar het zwembad. Morgen reizen we door naar de rivier Kwai. Weer vroeg op. Onderweg naar de rivier doen we ook de floating market aan. Foto's staan er nu ook op! Tot blogs!

Eerste dag vol verrassingen

Ha allemaal,We hebben een prima vlucht gehad. Fijne vliegtuigmaatschappij is Emirates. Veel beenruimte, lekker eten en goed op tijd. Prima plekken in het vliegtuig ook. Na de overstap op Dubai zaten we in de Airbus: het allergrootste vliegtuig met meer dekken. Het bleek een heel comfortabel, stil toestel. Met het ICE systeem konden we allemaal zelf kiezen welke film, muziek of spelletje we wilden hebben. We hebben de jongens de hele vlucht niet gehoord! We hebben moeite om foto's op dit blog plaatsen, kan alleen met foto's van de i-pad. We hebben pas 1 foto van op het vliegveld. Zie bij foto's. We proberen er meer te maken. Typen op een i-pad valt niet mee, dus let niet op de tikfouten. Bij aankomst door een hele vriendelijke Thai met een superdeluxe bus naar het Navalai hotel gebracht. Een heel mooi, fijn hotel midden in de stad met, jawel, een zwembad op het dak. Het weer is warm maar heel goed te doen. Bangkok is een mooie stad . De eerste dag liep anders dan gepland. We hebben ons gewoon mee laten voeren. Gevraagd om een taxiboot eindigden we op een prive longtailboot. Een mooie tocht door de kanalen van Bangkok, met de wind lekker langs ons heen de waterhuizen van de Thai bekijken. De boot verloor onderweg zijn schroef, geen nood, een andere schipper hielp ons. Daarna naar het Grand Palace. Daar eindigden we in een tuk tuk toer van een uur. Voor niets (omdat we vier keer naar een winkel werden gebracht). Oh ja, we werden ook bij de Gouden Boedha gebracht. Daarna toch echt naar het Grand Palace. Daar waanden we ons in de Efteling, bij de Indische waterlelies. Nu weten we waar de Efteling de inspiratie vandaan haalde. Onze mannen zagen er prachtig uit in hun geleende lange broeken (je mag met korte broek niet binnen). Terugelopen naar ons hotel via een echt Thais marktje waar overal eten wordt gemaakt. Net gezwommen ( en een cocktailtje gedronken). Nu op weg naar de Khoa San Road om te gaan eten. Pad Thai naar het eerdere advies van John. Verheugen ons er op. Hopelijk blijft het droog. Hoewel het regenseizoen is, hebben we nog geen tropische stortbui gehad.

Aan de vooravond van het avontuur

Dinsdagavond 3 juli. Even uitpuffen na een drukke inpak dag. Het is bijna zover. Koffers gepakt: check. Katten naar het pension gebracht: check. Post geregeld met buren en Karen: check.

Maandenlang heeftJosé onze reis voorbereid. Vlucht geregeld, eindeloos gemaild met Jack van Greenwoodtravel, hotels gechecked op zoover, bestemmingen bepaald enz. Het grote avontuur gaat beginnen.

Een reis begint met afscheid nemen. Afscheidnemen van onze familieen vrienden. Fijne vakantieallemaal!Vandaag ook afscheid genomen van onze katten dieik naar het pension heb gebracht. Met pijn inmijn hart. Gelukkig maakt Miranda van het pension foto's duskunnen we ze ook in Thailand nog zien. Lang leve de i-pad!

Net online ingechecked en nog even snel gekeken of we toch niet een visum nodig hebben. Hoezo een beetje nerveus. Alles op het vakantielijstje is afgevinkt. Klaar om te gaan! Spannend maar veel zin er in.

Tot gauw op dit blog.

Grtz Nanette